Van 2 tot 6 maart 2021 vonden de Continentaal Afrikaanse Kampioenschappen plaats in Egypte. Dit vond plaats op een uitdagend parkoers en lastiger dan eerst voorspeld, met erg veel wind tijdens die week in Cairo.
Bij de elite en U23 mannen stonden 81 renners aan de start, bij de dames elite en U23 stonden 29 rensters klaar aan de startlijn uit 11 landen.
Voor de wegrit bij de juniores mannen 28 deelnemers, bij de meisjes 12. Jammer dat de Afrikaanse federaties deze categorie niet beter ondersteunen, zij zijn namelijk de toekomst van het Afrikaanse wielrennen. Anderzijds blijft het voor veel Afrikaanse wielerfederaties een financiële uitdaging om iedereen ter plaatse te krijgen en te laten deelnemen.
Verder valt op dat Zuid-Afrika er boven uitsteekt. Zowel bij de juniores M/V, als de U23 M/V als de elite M/V gingen alle gouden medailles naar Zuid-Afrika in het onderdeel individueel tijdrijden.
Zou het te maken kunnen hebben dat het BPP of de koopkracht in Zuid Afrika tot de hoogste behoren op het Afrikaanse continent, zodat ze zich beter kunnen omkaderen en voorzien van materiaal?
Verder kan men bemerken dat er zowel in de wegrit bij de mannen en dames grote tijdsverschillen zijn. Bijvoorbeeld bij de mannen elite en U23 reden van de 81 deelnemers, 23 er de wedstrijd uit en kwamen slechts plaats 17 tot 19 samen over de meet op 15 min & 19 sec van de winnaar. Wat kan aangeven dat naast een zware wedstrijd er toch nog veel niveauverschil is onderling, terwijl hier in Europa iedereen tegen zijn topniveau aanzit.
Doch kan er ook opgemerkt worden dat door hard werken en als de wil er is bij de federatie om de sport op een hoger niveau te tillen, er ook vooruitgang en resultaten kunnen geboekt worden. Zie naar Rwanda dat met in totaal 14 medailles naar huis mag. Hopelijk werkt dit aanstekelijk voor andere Afrikaanse landen.
De echte Afrikaanse toppers stonden niet aan de start op deze kampioenschappen.
Ashleigh Moolman (en haar ploeg) gaven de voorkeur aan de Strade Bianche waar de wereldkampioene E-sports 2020 knap 11de werd.
Ook de betere Eritreeërs zaten in Europa. Eritrea, misschien wel het fietsland op het Afrikaanse continent, produceert al jaren de beste renners met enkelen onder hen die mee kunnen op World tour niveau. Misschien dat ook traditie belangrijk is om als wielerland te kunnen doorgaan. Eritrea heeft via de kolonisatie door Italië van 1886 tot 1960, die het wielrennen tot daar brachten, reeds een lange traditie in het organiseren van wielerwedstrijden en bijgevolg heeft het veel wielrenners.
Tijdens de Afrikaanse kampioenschappen was Biniam Grmaye (20jaar) en groot talent uit Eritrea aan de slag in de Trofeo Laigueglia in Italië. Gewonnen door Bauke Mollema, voor Egan Bernal en onze landgenoot Mauri Vansevenant werd hijzelf 9de en eerste renner uit een niet worldtour ploeg.
